Η ημέρα για την προστασία των παιδιών υπενθυμίζει τη σημασία για την πρόληψη των αδικημάτων αυτών, καθώς ένα στα πέντε παιδιά πέφτει θύμα κακοποίησης στην Ευρώπη.

Η σεξουαλική εκμετάλλευση και η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών παραμένουν μια τραγική πραγματικότητα για όλες τις κοινωνίες. Στις 18 Νοεμβρίου κάθε έτους η Ευρωπαϊκή Ημέρα για την Προστασία των Παιδιών από τη Γενετήσια Εκμετάλλευση και Κακοποίηση υπενθυμίζει σε όλους εμάς την υποχρέωσή μας να τα υπερασπιστούμε και να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον μακριά από τέτοιες κι όχι μόνο κακοποιητικές εμπειρίες.

Την ημέρα καθιέρωσε το Συμβούλιο της Ευρώπης στο πλαίσιο της εκστρατείας της με τίτλο «Ένα στα πέντε». Η ονομασία της εκστρατείας φέρει αυτό το όνομα καθώς ένα στα πέντε παιδιά πέφτει θύμα σεξουαλικής βίας και κακοποίησης στην Ευρώπη.

Η σεξουαλική κακοποίηση παραμένει μέχρι και σήμερα μία από τις πιο επαχθείς και τραγικές μάστιγες της κοινωνίας μας. Ιδιαίτερα δε όταν αυτή έχει θύματα ανήλικα παιδιά, τότε το βάρος της γίνεται ασήκωτο.

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Κακοποίηση σαν και σήμερα, 18 Νοεμβρίου μας καλεί και μας υπενθυμίσει πως χιλιάδες παιδιά υποφέρουν κάθε χρόνο χωρίς βοήθεια και ότι το μίνιμουμ του χρέους που έχουμε απέναντί τους….είναι να τους εξασφαλίσουμε εκείνο το κοινωνικό πλαίσιο όπου μακριά από βάναυσες και καθηλωτικές σαν κι αυτή ενέργειες δεν θα μείνουν ατιμώρητες και να τους υποσχεθούμε πως θα κάνουμε ότι καλύτερο προκειμένου να μην ζήσουν κάτι τέτοιο.

Οι στόχοι της Ημέρας είναι:

• Η ευαισθητοποίηση του κοινού για τη γενετήσια (σεξουαλική) εκμετάλλευση και κακοποίηση των παιδιών, καθώς και για την ανάγκη πρόληψης τέτοιου είδους πράξεων.

• Η διευκόλυνση της ανοιχτής συζήτησης για την προστασία των παιδιών από τη γενετήσια εκμετάλλευση και κακοποίηση και τη βοήθεια στην πρόληψη και την εξάλειψη του στιγματισμού των θυμάτων.

• Η επικύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Λανθαρότε, ενός μοναδικού και νομικά δεσμευτικού εργαλείου, που υποχρεώνει τα συμβαλλόμενα μέρη να ποινικοποιήσουν όλες τις μορφές της γενετήσιας κακοποίησης των παιδιών και διατυπώνει τους τρόπους καταπολέμησής τους.

• Στόχος της είναι η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για την κακοποίηση που δέχονται τα παιδιά και την ανάγκη της πρόληψης τέτοιων αδικημάτων. Η Ελλάδα την έχει επικυρώσει τη σύμβαση 2008 και η Κύπρος το 2014.

Το προφίλ του δράστη που είναι συνήθως γνώριμος του θύματος

Στη συντριπτική πλειονότητα τα παιδιά γνώριζαν τον δράστη (93,0%) και μόνο στο 7% των περιπτώσεων ο δράστης τους ήταν άγνωστος. Στο 38,2% των καταγγελιών ο υπαίτιος της κακοποίησης φαίνεται να είχε σχέση συγγένειας με το παιδί. Ειδικότερα, ως δράστης παρουσιάζεται ο πατέρας του παιδιού (15,1%) και στο 19,6% κάποιος άλλος συγγενής του (θείος, ξάδερφος κ.ά.). Ορισμένες καταγγελίες κακοποίησης αφορούν στη μητέρα του παιδιού ως δράστη (1,5%).

Στο σύνολό τους οι δράστες είναι άντρες (98%) και στο 14,6% των περιπτώσεων ο υπαίτιος της κακοποίησης είναι ανήλικος. Οι καταγγελίες αφορούν σε δράστες ενήλικες, που είχαν αναπτύξει σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης με το παιδί (41,7%) και μόνο 7,5% των καταγγελιών σχετίζονται με ενήλικα άτομα, τα οποία ήταν άγνωστα στο παιδί. Σε 17,6% περιπτώσεις οι δράστες είναι περισσότεροι του ενός, ενώ σε 13,1% η πληροφορία αυτή είναι άγνωστη.

Ο παιδόφιλος είναι συνήθως άντρας, άνω των 30 ετών, ελεύθερος, με λίγους φίλους της ηλικίας του. Αν είναι παντρεμένος, πιθανότατα έχει περιορισμένη ή και καθόλου ερωτικήζωή με τη σύντροφό του. Συχνά είναι αξιοσέβαστο και γνωστό μέλος της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας. Πολλές φορές συμβαίνει να έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά και ο ίδιος ως παιδί και τα θύματά του είναι της ίδιας περίπου ηλικίας που είχε αυτός όταν κακοποιήθηκε. Επίσης, παρά τις κοινές περί του αντιθέτου πεποιθήσεις, ο παιδόφιλος ανήκει συνήθως στο περιβάλλον του παιδιού ή και της οικογένειας. Μπορεί να είναι ο δάσκαλος, ο προπονητής, ο γείτονας, ο θείος, ο πατριός ή κάποιο άλλο άτομο «υπεράνω πάσης υποψίας».