Όλα μοιάζουν ίδια αν δεν τ αγαπάς...
Όλα μοιάζουν ίδια αν δεν τ' αγαπάς!
Μια γνωριμία με τη Συναισθηματική Νοημοσύνη!
Τι κι αν από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, από τα νήπια κιολας, οι γονείς μας αλλά και το κράτος το οποίο ζούμε μας παρακινούν να συμμετέχουμε σε πολλές μορφές εκπαίδευσης στην προσπάθεια τους, όπως τουλάχιστον διατείνονται, να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και πιο υγιείς προσωπικότητες!
Αλλά και να αξιοποιήσουν, να αναπτύξουν τα ταλέντα και τις κλίσεις μας και μέσα από την ανάπτυξη αυτών να αποκομίσουμε εφόδια και προοπτικές, έτσι ώστε να διεκδικήσουμε μια αξιοπρεπή και άνετη διαβίωση.
Λίγο πολύ όλοι μας συμφωνούμε με τις παραπάνω σκέψεις, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο.
Άλλοι ενοχοποιούν και καταδικάζουν την απροκάλυπτα στυγνή και άμεση σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και άλλοι υπέρμαχοι αυτής της διαδικασίας επενδύουν στην εξαντλητική εξειδίκευση, έτσι ώστε να πετύχουν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και μια καλά αμειβόμενη και επικσιρη, εξελίξιμη θέση εργασίας.
Ένα άλλο κομμάτι της κοινωνίας μας με το οποίο οφείλω να συμφωνήσω είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η μόρφωση και η καλή εκπαίδευση δεν επιτυγχάνονται μονάχα μέσα στις σχολικές κοινότητες αλλά συντελείται και έχει φύτρες κυρίως στην οικογένεια αλλά και παίρνει το νόημά της και σφυριλατειται και σε άλλα κοινωνικά πλαίσια!
Όντας πιτσιρικάδες και μέχρι να φτάσουμε στην ενηλικίωση θα έχουμε ακούσει χιλιάδες διαφορετικές γνώμες “περί της εκπαίδευσης και μόρφωσης των νέων ”...
Όλες μπορεί να είναι δέκτες και αληθινές μέχρι ενός σημείου αλλά όλες μονοκόματα κι ανελαστικά αποκλείουν μια ιδιαίτερα θελκτική και ομολογουμένως δυσεύρετη ικανότητα για την οποία μέχρι πρότινος δεν γινότανε λόγος, πάρα τα ουσιαστικά ωφελήματα της… Κανείς δεν φαινεται να ασχολείται με την πραγμάτωσή της σε κανένα τυπικό σχολικό πλαίσιο ή άλλο πιο άτυπο και εξωσχολικό πλαίσιο.
Αυτή είναι η Συναισθηματική Νοημοσύνη!
Μια κατεξοχήν ιδιαίτερη ικανότητα που αποτελεί όχι μόνο προσόν αλλά και απαραίτητο συστατικό του χαρακτήρα μας έτσι ώστε να στεκόμαστε με αξιοπρέπεια και σε υψηλά επίπεδα στην εργασιακή και όχι μόνο βέβαια, ζωή μας!
Γιατί η Συναισθηματική Νοημοσύνη αποτελεί κι ένα ισχυρότατο, απαραίτητο προσόν για να βαδίσουμε σωστά και κοινωνικά ωφέλιμα στο επερχόμενο “σχολείο της ζωής” από το οποίο, θέλοντας και μη, όλοι μας θα διδαχθούμε και μάλιστα πολύ συχνά με οδυνηρό τρόπο.
Η κατάκτηση της Συναισθηματικής Νοημοσύνης μας εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό μια αυτογνωστική και ενσυνείδητη ζωή και μια παρακαταθήκη αυτοπραγμάτωσης και εν γένει ανύψωσης στις κορυφές της ανθρώπινης υπόστασης.
Ο βαθμός ενσυναίσθησης μας καθιστά υπεύθυνους κοινωνικά και μας προσδίδει τα ποιοτικά εκείνα χαρακτηριστικά που είναι πλέον δυσεύρετα αλλά και προσδιοριστικα αναφιρικα με την ανωτερότητα της ανθρώπινης φύσης.
Δεν μας έμαθαν ποτέ τίποτε για τον τρόπο με τον οποίο θα ήταν δόκιμο να αντιλαμβανομαστε συναισθηματικά τους γύρω μας και φυσικά πρώτα από όλα τον ίδιο μας τον εαυτό!
Είμαστε τρομακτικά ανίδεοι για τα συναισθήματα του εαυτού μας και γιαυτό και απειλητικά αναίσθητοι για τα συναισθήματα των άλλων!!!
Αλλά για να μπορέσει κανείς να κατανοήσει συναισθηματικά ώριμα και κοινωνικά υπεύθυνα την συμπεριφορά και την θέση του διπλανου του, του συνάνθρωπου του οφείλει να έχει μυηθεί από τα παιδικά του χρόνια στο πως να συμπεριφερεται στον εαυτό του! Να αναγνωρίζει και να κατανοεί τα συναίσθηματα του, να τιθασευει τους φόβους του, να ανταπεξερχεται στις ματαιώσεις του, να μην παρασυρεται από τον θυμό του, να έχει επίγνωση εντέλει του Ψυχικού του γίγνεσθαι!
Η πνευματική καλλιέργεια και η συναισθηματική Νοημοσύνη είναι η πραγματικά επωφελής κι ενδελεχής επαφή μας με τον βαθύτερο μας εαυτό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για πολλά συμβάντα της ζωής μας τα οποία αγνοούμε ή αρνούμαστε να κατανοήσουμε.
Η στοργική προσέγγιση που οφείλουμε στον εαυτό μας με ομονοουσα και συνεργουσα την λογική και το συναίσθημα μας, την αρμονική συνύπαρξη του σώματος μας και της ψυχής μας, θα μας δώσει την δυνατότητα να δημιουργούμε ικανοποιητικες και υγιείς σχέσεις με τους γύρω μας αλλά και μια πιο ευρεία θέαση και κατανόηση του κοινωνικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούμε και δημιουργούμε!
Εξάλλου η δυνατότητά μας να κάνουμε ή όχι κάτι, εξαρτάται από το συναίσθημα με το οποίο βλέπουμε αυτό το κάτι… είναι ο προσδιοριστικος παράγοντας που μας παρακινεί ή μας καθηλώνει στην ζωή μας!!!
Και στα όνειρά μας!!!
Όλα μοιάζουν ίδια αν δεν τ αγαπάς!!!