Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας:Άλλη μια Μέρα που οφείλουμε να τιμάμε εκείνους που φτιάξανε τον κόσμο

Η παγκόσμια ημέρα Τρίτης Ηλικίας που τιμάται κάθε 1η Οκτωβρίου δεν μπορεί παρά να μας προβληματίζει σχετικά με την ποιότητα και την διαθεσιμότητα των υπηρεσιών αλλά και των συμπεριφορών εκείνων που τους πρέπουν, που ταιριάζουν, που συνάδουν και που σε κάθε περίπτωση δικαιούνται να απολαμβάνουν οι ηλικιωμένοι μας...Που όλοι μας οφείλουμε στους γονείς μας, τους παππούδες μας τις γιαγιάδες μας... Μας βρίσκει εν τω μέσω μιας πανδημικής κρίσης τα αποτελέσματα της οποίας ακόμη δεν νιώσαμε στην ολότητά τους με τον καθέναν μας λιγότερο ή περισσότερο να βρισκόμαστε μπροστά σε τεράστιες ανατροπές, που αποσταθεροποιούν κάθε γνωστή μας σιγουριά και αποδομούν ακόμη και την παραμικρή μας βεβαιότητα! Κι όπως και σε κάθε κρίση εκείνες οι ομάδες ανθρώπων που πλήττονται πολλαπλασίως και δυσμενέστερα είναι οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού που έχουν ανάγκες πολύ πιο επιτακτικές...Τέτοιες που είναι καθοριστικές για την ίδια την επιβίωσή τους…και η κάλυψή τους, η ικανοποίησή τους σηματοδοτεί και την διάρκεια εκτός από την ποιότητα της ύπαρξής τους! Οι ηλικιωμένοι μας με τις όποιες κοινωνικές τους συναναστροφές να έχουν περιοριστεί, αν όχι εξαφανιστεί και μέσα τους να έχει ενταθεί το αίσθημα μοναξιάς, της κοινωνικής απομόνωσης βιώνουν πολύ πιο τρομακτικά όλη αυτή την πρωτόγνωρη συνθήκη. Μάλιστα η πανδημία εκτός που έχει επιβαρύνει κι έχει υποβαθμίσει έντονα τη φροντίδα που χρειάζονται και την υποστήριξη που πρέπει να λαμβάνουν, δυστυχως έχει περιορίσει και τον κοινωνικό τους ρόλο, κάτι που είναι όχι μόνο ταυτοτικό αν θελετε για τους ίδιους, αλλά και υπερπολύτιμο και ζωογόνο γι αυτούς, τους απόμαχους του εργασιακού τους βίου αλλα επ’ ουδενί και της ζωής τους! Επιπλέον, η ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων και η πρόσβαση σε τεχνολογικό εξοπλισμό, καθώς και στο διαδίκτυο θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στην ενίσχυση της, στην διευθέτηση σημαντικών ζητημάτων, όντας ικανοί μόνοι τους να τα διαχειριστούν. Ακόμη με τη βελτίωση της ψηφιακής εγγραμματοσύνης και της πρόσβασης των ηλικιωμένων στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες υγείας, στοχεύει στη μείωση του ψηφιακού αναλφαβητισμού των ατόμων Τρίτης Ηλικίας και στην κατά το δυνατό ελαχιστοποίηση της παραμέλησης τακτικών ιατρικών, σημαντικών εξετάσεων και στην καλύτερη αντιμετώπιση και θεραπεία των χρόνιων παθήσεών τους. Ο φόβος και το άγχος για τη μετάδοση του ιού και ο εγκλεισμός λόγω των περιοριστικών μέτρων απέτρεψαν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και ιδιαίτερα των ηλικιωμένων να έχουν την απαραίτητη επαφή με τον θεράποντα ιατρό και τον απαραίτητο ιατρικό έλεγχο. Πιο συγκεκριμένα με την έλευση του covid 19 και καθώς συνεχίζουμε να ενημερωνόμαστε για τις συνέπειες του covid 19 σε κείνους που θα νοσήσουν, ο φόβος και η ανασφάλεια ότι θα μπορούσαν να είναι εκείνοι που θα νοσήσουν και δυνητικά θα μπορούσαν να οδηγηθούν στο αμετάκλητο και μάλιστα χωρίς καμία υποστηρικτική από συγγενείς και οικογένεια συνδρομή ή συνοδεία. Η απευκταία για όλους μας υπόθεση πως μπορεί μοναχοί μας να παλεύουμε για την ζωή μας, το τρομακτικό συναισθημα να μην μας κρατά κανείς το χέρι σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για τους περισσότερους από εμάς βιωνόταν σαν κατεξοχήν τραυματιστικό και έπαιρνε διαστάσεις μεταφυσικές και που το καθιστούσε ακόμη πιο βασανιστικό και πιο αγωνιώδες…. Οι ηλικιωμένοι, εκείνοι που εξάντλησαν κάθε δυνατή κι αδύνατη προσπάθειά τους για να παρέχουν στα παιδιά τους οτι δυνατόν καλύτερο, βάζοντας πολλάκις τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα, εκείνοι που χίλια κομμάτια γινόταν προκειμένου να μην αισθανθεί κάποιο από τα παιδιά τους ότι του δίνεται λιγότερο ενδιαφέρον... τώρα από εκείνα εισπράττουν είτε αχαριστία, ειτε αντιλαμβάνονται και νιώθουν πως είναι ένα βάρος που ο ένας πετάει στον άλλον και διχως να είναι ευπροσδεκτοι σε καμία περίπτωση…. Με την μεγάλη τους καρδιά ούτε αυτό το θα τους σε σταματήσει….παρά την πικρία τους παρά την ματαίωση τους θα προσπαθήσουν να δώσουν δίκιο στα παιδιά τους και θα πείσουν τον εαυτό τους ότι πράγματι είναι εμπόδιο στην οποία επιδίωξη τους και ότι δεν ταιριάζουν στις μελλοντικές βλέψεις τους…. Ούτε να φανταστώ δεν θέλω την απογοήτευση τους αλλά ταυτόχρονα και το βάθος της αγάπης, την αυτοθυσία τους, παραμένοντας δοτικοί μέχρι το τέλος. Κι αν σκεφτούμε τις περιπτώσεις των οίκων ευγηρίας όπου αυτοί που "έχτισαν τον κόσμο μας" δεν βρίσκουν τώρα ”ούτε σπιθαμή αυτού του κόσμου” που μας παρέδωσαν για να ξεκουραστούν... Δεν θα επιθυμούσα να μπω σε περιπτωσιολογία τουναντίον και με δεδομένη την γήρανση του πληθυσμού της Ευρώπης και την αποσάθρωση αυτών των σημαντικών για όλους μας σχέσεων, είναι αναγκαία η διατύπωση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου με στόχο την βαθύτερη κατανόηση των αναγκών των ηλικιωμένων, των γονιών μας και την αναγνώριση των πολυποίκιλων δυσκολιών αλλά και την εκπλήρωσή τους με την αύξηση της ποιοτικής, της προσιτής και διαθέσιμης φροντίδας που οφείλουμε να παρέχουμε στους ηλικιωμένους, στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Ο εμπλουτισμός της καθημερινότητας τους με την βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και κυρίως την ενδυνάμωση της αυτονομίας τους, έτσι ώστε να μην εξαρτώνται από την διάθεση των οικείων τους για να διεκπεραιώσουν ακόμη κι απλούστατες γραφειοκρατικές υποχρεώσεις μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή λόγου χάρη. Να μην χρειάζονται προσωπικές φροντίδες σε πολλές και καθημερινές τους δραστηριότητες, να κατακτήσουν με την βοήθεια άλλων μεθόδων όση περισσότερη από την αυτονομία και την αυτοδιαχείριση τους…. Για να μην στερούνται της προσωπικής τους περηφάνιας και να μην γίνονται έρμαιο στις ορέξεις κανενός. Ο φόβος και το άγχος για τη μετάδοση του ιού και ο εγκλεισμός λόγω των περιοριστικών μέτρων απέτρεψαν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και ιδιαίτερα των ηλικιωμένων να έχουν την απαραίτητη επαφή με τον θεράποντα ιατρό και τον απαραίτητο ιατρικό έλεγχο. Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας των Ηλικιωμένων σας ζητώ να τα ξανασκεφτούμε όλα αυτά….κι οχι να ευαισθητοποιηθούμε οπως λένε σε τέτοιες συγκυρίες. Γιατί αν επιδιώκαμε τώρα να ευαισθητοποιηθούμε με αφορμή την παγκόσμια ημέρα έχουμε χάσει κάθε συνισταμένη που μας ορίζει σαν ανθρώπινες υπάρξεις…. Στόχος όλων μας θα πρέπει να είναι η υγιής και ενεργός γήρανση καθώς και η αξιοπρεπής διαβίωση όλων των ατόμων της Τρίτης Ηλικίας μέσα σε ένα φιλικό και περιποιητικό, ήσυχο και στοργικό περιβάλλον. Με τις τιμές που τους οφείλουμε και τον σεβασμό που οι ίδιοι ενέπνευσαν σε μας!!