ΜΜΕ… ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΊ ΚΑΙ ΙΣΟΒΙΟΙ ΚΆΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ… ΑΥΤΗΣ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΌΝΤΩΝ ΤΟΥΣ!

Αν θελήσουμε, δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών που ζούμε τους τελευταίους μήνες, ο κοινωνικός έλεγχος διενεργείται μέσα στο σπίτι μας από τα ΜΜΕ και σε μείζονα βαθμό από την τηλεόραση.

Και από τις παρενέσεις και τις οξείς υποβολές της ωθούμαστε σε συγκεκριμένες ενέργειες και κινήσεις.

Τις οποίες φυσικά σήμερα πιο πολύ από ποτέ ελέγχουν όλο και πιο λίγοι και οι οποίοι κατέχουν σε αποκλειστικότητα την είδηση και τον τρόπο σερβιρίσματος της.

Το μονοπώλιο της γνώσης και της πληροφόρησης. Υπό την προστασία βέβαια του κράτους και των κυβερνητικών αξιωματούχων, ισχυρίζονται πως είναι οι αποκλειστικοί κάτοχοι της ευτυχούς στάσης ζωής κι επιβάλλοντας αυτή την μαγική συνταγή στο μεγάλο κοινό και τον ενδυκνυόμενο κι ευδόκιμο τρόπο ζωής. Το πλατύ κοινό, όλοι εμείς, δεν δικαιούμαστε καμία συμμετοχή και καμιά απάντηση, γνώμη πάρα μόνο χειραγωγουμαστε, αφού με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουν να μην μιλούν οι άνθρωποι μεταξύ τους πάρα μόνο να ακούνε ευρισκόμενοι σε πλήρη απομόνωση.

Από τα ΜΜΕ και συγκεκριμένα από την τηλεόραση εκφέρονται απόψεις επί παντός επιστητού και αποτελώντας τον ελεγκτικό μηχανισμό της οποιασδήποτε εξουσίας πάνω στην κοινωνική ζωή (Bordillard). Εμείς σαν πελάτες πλέον, καταναλώνουμε ένα σωρό άχρηστες και πολλές φορές αιολες κι αμφιλεγόμενες ως προς την εγκυρότητα τους, πληροφορίες, σε βιομηχανικής παραγωγής ρυθμούς, οι οποίες και διαμορφώνουν τις τάσεις και τις οπτικές ακόμη και στον πιο απίθανο κι ασήμαντο τομέα της καθημερινότητάς μας.

Η προσωπική μας ανεξαρτησία και εν δυνάμει αυτονομία είναι υποθηκευμένες από τον διενεργούμενο κοινωνικό έλεγχο των ΜΜΕ και την χειραγώγηση από τα μονοπώλια της πληροφορίας. Κατά το δοκούν, ανοίγουν και κλείνουν κι επιλεκτικά διαχειριζονται την στρόφιγγα της ενημέρωσης αποφασίζοντας για μας, χωρίς εμάς, για το τι θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε και τι όχι . Δομούν καθημερινά το δικό τους μοντέλο διαβίωσης και συμπεριφοράς κι εγκαθιστούν, μέσα από την συγκεκριμένη διαδικασία κοινωνικοποίησης τα σχέδια και τα ζητούμενα των μονοπωλιακών ΜΜΕ. Με την βοήθεια ενός κακοπληρωμένου στρατού εντεταλμένων δημοσιογραφίσκων, κυρίως νέων κι άπειρων, αλλά και με την αμέριστη λόγω και έργω, συμπαράσταση και καθοδήγηση των κυβερνώντων που διαμορφώνουν στα μέτρα τους την κοινή γνώμη ουσιαστικά κατασκευάζοντας την πραγματικότητα. Αποπροσανατολίζουν, επιλεκτικά τονίζουν και εσκεμμένα μεγαλοποιουν ή αποδυναμώνουν κι ελάχιστοποιουν σε μια προσπάθεια ελέγχου της σκέψης και δημιουργίας συγκεκριμένης ατζέντας, διαμορφώνουν στερεότυπα μεταχειριζομενοι λογικά άλματα, δαιμονοποιοντας κάποια αντίθετη άποψη και κάθε κριτική σκέψη Με την απόπειρα χειραγώγησης και μεταχειριζόμενοι μεθόδων κακοποίησης της αλήθειας επιχειρούν τον πλήρη έλεγχο των πολλών με την κρατικά συνεπικουρία και προσπαθούν να μετατρέψουν τους πολίτες σε μάζα με όλα τα χαρακτηριστικά αυτής…

Δηλαδή ένα τσούρμο άβουλων, παθητικών κι ευκολόπιστων ατόμων στα πλαίσια μιας όσο το δυνατόν πλήρους ομογενοποιήσης χωρίς ανάγκες, με ελάχιστα ζητούμενα και παθητικοποιημενοι να εκλιπαρούν για τα ελάχιστα στο όριο επιβίωσης.

Οι τηλεθεατές γίνονται απρόσωποι δέκτες κι έρμαια στον φόβο που με μαεστρία και τεχνηέντως διδαχθούν στην κοινωνία μεταχειριζόμενοι υπεραπλουστευτικά, στην λογική του άσπρου μαύρου, και κουνώντας το δάχτυλό επιδεικτικά να χλευάζουν κάθε αντίθετη άποψη που έχει ουσία και κάθε κριτικό αντίλογο, αποφασίζοντας για την ορθότητα της μιας και μοναδικής αλήθειας!!

Της οποίας βέβαια είναι αποκλειστικό και μάλιστα ισόβιοι ιδιοκτήτες. Οι άνθρωποι που σχετίζονται με τον μηχανισμό ενημέρωσης στην ουσία αποτελούν το μακρύ χέρι της εξουσίας, μια αόρατη πλην όμως ισχυρή κι αλάνθαστη κυβέρνηση.

Σαν ένα άλλο είδος σχολείου που μας επιβάλλουν να παρακολουθήσουμε, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες δεν μεταδίδουν πληροφορίες παρά μόνο τις κατασκευαζουν και επιλέγουν τον χρόνο και τον τρόπο που όλοι οι άλλοι, εμείς, θα καταναλώσουμε!

Ότι ειδήσεις που καταναλώνουμε διαμορφώνει και τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε!!

Ο επιμελημένος τρόπος και ο τεχνηέντως επιλεγμένος χρόνος στον οποίο θα εκφωνηθούν ή θα ανακοινωθούν οι ειδήσεις αποτελούν το εργαλείο εκείνο με το οποίο θα προσπαθήσουν να καταστεί ο πολίτης απλά υπήκοος…

Χωρίς να μιλά με τους συνανθρώπους του και υιοθετώντας έναν αυτιστικό τρόπο σκέψης και ύπαρξης που βοηθά όσο τίποτε άλλο στην ευόδωση των ζητουμένων τους!

Ο κοινωνικός έλεγχος είναι κάτι που κατά την διαδικασία κοινωνικοποίησης μας παίρνει πολλές και διακριτές μορφές.

Μπορεί να είναι προληπτικός ή κατασταλτικός, αρνητικός ή θετικός και να παίρνει την μορφή κυρώσεων ή επιβραβεύσεων.

Ο τυπικός αυτός κοινωνικός έλεγχος διενεργείται από επίσημους φορείς (αστυνομία, δικαστήρια) κι έχει να κάνει με την παραβίαση των νόμων. Ο άτυπος κοινωνικός έλεγχος διενεργείται από τα μέλη σε κοινωνικές ομάδες στις οποίες συμμετέχουμε.

Γενικότερα ο κοινωνικός έλεγχος είναι το σύνολο των μηχανισμών που η κοινωνία χρησιμοποιεί

Ο τυπικός αυτός κοινωνικός έλεγχος διενεργείται από επίσημους φορείς αστυνομία, δικαστήρια) κι έχει να κάνει με την παραβίαση των νόμων. Ο άτυπος κοινωνικός έλεγχος διενεργείται από τα μέλη σε κοινωνικές ομάδες στις οποίες συμμετέχουμε. Γενικότερα ο κοινωνικός έλεγχος είναι το σύνολο των μηχανισμών που η κοινωνία χρησιμοποιεί για να γίνουν αποδεκτές οι αξίες της και να εφαρμοστούν οι κανόνες μιας πιο εύρυθμης λειτουργίας της από τα μέλη της. Με στόχο την μεγαλύτερη δυνατή απουσια αποκλισεων προσβλέπει στην ομοιομορφία σκέψης και δράσης και την επίτευξη κοινωνικής ειρήνης. Στον άτυπο, μη θεσμοθετημενο κοινωνικό έλεγχο που στηρίζεται στην αποδοχή της ομαλής συνύπαρξης στα πλαίσια ηθών αξιών, παραδόσεων και γενικά αποδεκτών προτύπων συμπεριφοράς μιας κοινωνίας ο άνθρωπος δημιουργεί συν τω χρόνο το δικό του σύστημα ελέγχου…

Τον αυτοέλεγχο!

Είναι το σύνολο των προσωπικών φραγμών που τα ίδια τα άτομα θέτουν στον εαυτό τους άλλοτε από τον φόβο της τιμωρίας ή της αποδοκιμασίας και άλλοτε γιατί άλλοτε γιατί οι ίδιοι έχουν αποδειχθεί τους κανόνες και τις αξίες της κοινωνίας στην οποία ζουν. Άλλωστε η κοινωνικοποίηση είναι μια συνεχής διαδικασία, μια πορεία κοινωνικής μάθησης που πραγματοποιείται αδιάλειπτα καθόλη την διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου…

Η δια βίου αυτή εξελικτική διαδικασία θα μας φέρει ενώπιον πολλών και. διαφορετικών ρόλων από τους οποίους θα προκύψει η ενδυνάμωση της επίγνωσης των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών μας και θα δημιουργηθούν εκείνες οι συμπεριφορές που αυτοί οι ρολοι θα επιτάσσουν. Σήμερα αντί του όρου "κοινωνικός έλεγχος" χρησιμοποιούμε τους όρους κοινωνική ένταξη, προσαρμογή κι ενσωμάτωση…

Λέξεις που κατευθείαν σου δημιουργούν αρνητική στάση και με δόλο τοποθετούν ενοχικά συναισθήματα σε όποιον δεν ενσωματώνεται άκριτα, θέτοντάς τον ουσιαστικά απέναντι από το κοινωνικό σύνολο. Κάθε άνθρωπος σαν μοναδικότητα θα κληθεί να ικανοποιήσει τις κοινωνικές επιταγές με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όσο πιο αποτελεσματικοί είναι οι μέθοδοι κοινωνικοποίησης που από παιδιά γευόμαστε τόσο πιο μόνιμος, συνειδητοποιημένος, ειλικρινής, κριτικός και σχολαστικός είναι ο εσωτερικός μας κοινωνικός έλεγχος (αυτό έλεγχος). Κι εκεί πρέπει να σωθεί το μεγαλύτερο βάρος στην συνεχή διαδικασία διαπαιδαγώγησης και θα δημιουργήσει αξιόπιστα και σταθερά αποτελέσματα .

Enter

23 Μάι 2023, 6:27 μ.μ.