Στην ψυχοθεραπευτικη διαδικασία τα συναισθήματα έχουν το δικό τους ξεχωριστό και καθοριστικό ρόλο!
Μαζί με τον ψυχοθεραπευτη τους,οι θεραπευόμενοι θα επιδιώξουν να έρθουν αντιμέτωποι με μη αποδεκτά στοιχεία του εαυτού τους ακόμη και με παθολογικές συμπεριφορές τους,αλλά και με αυτά που είναι αποδεκτά και υγιή μέρη στο Εγώ τους!
Στην ψυχοθεραπεία που είναι μία σχέση συναισθηματικά φορτισμένη,επειδή κατά το ξετύλιγμά της ανεγείρονται πλειάδες σκέψεων και αποψύχονται και εκφράζονται συναισθήματα ανομολόγητα μέχρι τώρα,ο θεραπευτής οφείλει να είναι ενεργός ακροατής και αλλά και παρατηρητής γιατί ακόμη και το βουβό μπορεί να είναι θεραπευτικό!
Με δεδομένη την ειλικρινή και ουσιαστική ενσυναίσθησή του και με ενεργό πάντα το αλτρουιστικό του πνεύμα προσπαθεί να γίνει διαπερατός στο μεταξύ τους σχετίζεσθαι που χτίζει μέρα με τη μέρα...
Σε κάθε περίπτωση οφείλει να δείχνει την πλαστικότητά της προσωπικότητάς του και την ανοχή του σε ανησυχητικα θέματα
αλλά και την απαραίτητη ευελιξία που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου!
Η γνησιότητα από την μεριά του θεραπευτή,η απουσία υπερβολικής παρεμβατικότητας και η χωρίς στιγματισμό και εντροπία αποδοχή των ανθρωπίνων παθών οδηγεί τον θεραπευόμενο που νιώθει ασφαλής και προστατευμένος στην έκφραση και βίωση συναισθημάτων ανομολόγητων,στην απαραίτητη αυτοαποκάλυψη του για αυτά τα οποία τον ταλαιπωρούν και τον κάνουν να δυστυχεί!
Η ψυχοθεραπεία βασισμένη σε σχέση εμπιστοσύνης δημιουργεί στον ασθενή αίσθηση υποστήριξης,ανακούφισης και τον
οδηγεί στη διαμόρφωση της θεραπευτικής συμμαχίας,πράγμα υπερπολύτιμο και για τους δύο!
Η αλλαγή αυτή είναι που θα επιδιορθώσει συμπεριφορές και δυνητικα θα ανακουφίσει από ανυπόφορα συμπτώματα,κατακτώντας έτσι την πολυπόθητη κάθαρση!
Ο Schopenhauer, είχε πει για την ψυχοθεραπεία στον I.Yalom:
«απευθυνόμαστε ο ένας στον άλλον σαν σύντροφοι στην οδύνη»