μοίρασμα τους είναι μέρος της ίασης μας και της πιο γοργης και ομαλής επούλωσης τους! Η τρίτη και πιο έντονη βεβαιότητα που παρουσιάζεται σε μια τέτοια συνθήκη ζωής είναι ότι πολλοί απο αυτούς που θα εμπιστευτούμε την ύπαρξη και την πιθανή αιμορραγία αυτών των πληγών δεν θα σεβαστούν την προνομιούχο θέση στην οποία τους έχουμε τοποθετήσει στη ζωή μας εκθετοντας τους τόσο δικά μας και τόσο προσωπικά μας κομμάτια!!! Επειδή προσωπικά πιστεύω οτι για κάθε "πληγή που μοιράζεται" και για κάθε "καημό που ομολογιεται" αρχίζει ταυτόχρονα και να μαλακώνει, να επουλώνεται αλλά και έχοντας σαφή επίγνωση του κοινωνικού κανιβαλισμου που επικρατεί και τη γενικότερη απουσία σεβασμού προς την αδυναμία, την πληγή ή την απόκλιση και που στις μέρες μας συνθέτουν το σκηνικό της κοινωνικής βαρβαρότητας και της ψυχρής "ανθρωποφαγιας" προτρέπω και συστήνω την αυξημένη προσοχή...
Έτσι ώστε ,οι αναγκαίες για όλους μας αυτοεκθεσεις των ενδότερων μας καταστάσεων να γίνονται σε ανθρώπους για τους οποίους είμαστε απόλυτα σίγουροι και έχουν επανηλειμενως δείξει τις ποιότητες τους ή σε προστατευμενα περιβάλλοντα που τέτοια θέματα τυγχάνουν του ανάλογου σεβασμού και της προσηκουσας εχεμύθειας! Στην δική μου αξιακη ματιά και αντίληψη ο εκτειθεμενος, εκείνος που έχει το σθένος να δείξει τις πληγές του και τις αδυναμίες του, αυτός ειναι ο ισχυρός της υπόθεσης! Εκείνος που δεν θα σεβαστεί και θα δράσει κακοποιητικό, πρόστυχα και με ασέβεια προς τις πιο εσωτερικές μας εκμυστηρευσεις ενάντια στην τιμή που του κάναμε να του τις εμπιστευτούμε... Αυτός είναι ο αδύναμος και ο κομπλεξικός! Εν τέλει... ΑΣ ΜΗΝ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΠΟΛΛΩ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ ΤΙΣ ΤΡΥΚΥΜΙΕΣ ΤΗΣ, ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΝ!