Έγινε ενημέρωση: 8 Οκτ
Σε κάθε περίπτωση οι άνθρωποι απανταχού της γης στην παρούσα χρονική περίοδο έχουν προβληματιστει από τον καταιγισμό και την ένταση των γεγονότων που χαρακτηρίζει τις μέρες μας και δοκιμάζει την ψυχική τους εγρήγορση . Ται πρωτοφανή κι απρόσμενα συμβάντα κατά τη διάρκεια του ομολογουμένως ελάχιστου χρονικού διάστηματος ζωης, κατά το οποίο καθένας από μας υπάρχει στον πλανήτη, σε αναγωγή των χιλιελιεηριδων ύπαρξης του είδους μας, χαρακτηρίζεται από τεκταινόμενα που σίγουρα μόνο συνήθη δεν μπορούν να χαρακτηριστουν . Ειδικότερα κι αναφορικά στην μικρή αυτή κουκίδα του Παγκόσμιου χάρτη που χωροταξικά υπάρχουμε και στην στην οποία ζούμε, την Ελλάδα μας, εδώ και πλέον της μιας δεκαετίας μονάχα ανεπηρεαστους δεν μπορεί να μας αφήνουν τα γεγονότα παντός είδους κιι επουδενι σε αναμενόμενη τροχιά δεν μπορούν να οριστούν. Οποία κι αν είναι η φύση τους και η αιτιογέννεση τους, εμείς συνεχίζουμε να ζούμε ή έστω απλά να επιβιώνουμε στις άλλοτε μικρές και άλλοτε μεγάλες μας ιστορίες διασχίζοντας τα χρόνια της ύπαρξής μας παρότι τίποτε πλέον δεν μπορεί να μας αφήνει ανεπηρεαστους πλέον... Χαρές αλλά κυρίως λύπες, προσωπικές πορείες και εγώκεντρικές λογικές, ατομικές δράσεις και διακαή ζητούμενα μας συνθέτουν και χαράσουν το αποτύπωμά μας σμιλευοντας ανεξίτηλα με την σφραγίδα τους τις ζωές μας. Το ανθρώπινο είδος φύσει τετελεσμενο και φθαρτο και σύμφωνα με τις πρόσφατες εξελίξεις ακραιφνως αναλώσιμο διατηρεί έναν βαθμό έκφρασης των συναισθημάτων του, είτε της χαράς είτε της λύπης του δημιουργώντας έτσι την προσωπική του ιστορία. Είναι αναμενόμενο αλλά και φυσιολογικά ο χρόνος με την δικαιοδοσία του άλλοτε με πιο εμφατικό τρόπο κι άλλοτε πιο ήπια να δηλώνει την παρουσία του και να αφήνει τα σημάδια του στο υλικό, στο φθαρτο μας σώμα. Το σώμα μας σαν κομμάτι της προσωπικής μας ιστορίας αποτυπώνει, αλλά και αποκαλύπτει τα βάσανά μας, τις δυσκολίες,τις καταθλιπτικες μας μέρες, την κούραση μας, στιγμές και δυσάρεστες εμπειρίες μας που διαδραματιστηκαν στην πορεία μας στο χρόνο. Μια φυσική ροή μιας ζωής που εκδηλώνεται, βρίσκει διέξοδο, εν είδη ιστορικού επιστήμονα, εγγράφοντας στο σώμα και κυρίως στο πρόσωπό μας με φυσιολογικό τρόπο τις ρυτίδες ωριμότητας και άλλες φθορές εμπειρίων, τα χαμόγελα που βιωσαμε, τις χαρές που νιώσαμε τις σοφίες που αποκτήσαμε και όλες τις στιγμές που μας σημάδεψαν και χαραχθηκαν επάνω μας για πάντα. Ένα φυσικό και πολλές φορές ένα γοητευτικό τατουάζ ζωής γραμμένο στα κύτταρα μας, στο ίδιο μας το σώμα, με φυσιολογικό τρόπο διηγείται τις στιγμές που "μας κόπηκε από χαρά η ανάσα ", τα ζόρια που ζήσαμε, τα πάθη που αγαπήσαμε, τις συγκινήσεις στις οποίες δοτικα αφοσιωθηκαμε. Όλοι μας όμως αναντιρρητα θα συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν και βιώματά μας τα οποία δεν έχουν την εμφανή τουλάχιστον δυνατότητα να εκφραστούν, να αποτυπωθούν επάνω μας