
Θα έρθει η μέρα που οι άνθρωποι θα δούνε το φόνο ενός ζώου με τον ίδιο τρόπο που βλέπουν το φόνο ενος ανθρώπου “
(Leonardo Da Vinci).
Όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια απαντώνται συμπεριφορές που αποκαθηλώνουν τον άνθρωπο απο την ψευδεπιγραφη ανωτερότητά του σε σχέση με τα υπόλοιπα είδη του ζωικού βασιλείου!
Έτσι στην χειμαζόμενη, από την τυφλή και αδικαιολόγητη βία με το αποκρουστικό και στυγνό πρόσωπό της κοινωνία μας, ένα φαινόμενο που εξοργίζει κάθε μέσο και υγιως σκεπτόμενο και καθε καλόβουλο άνθρωπο είναι ο βασανισμός των ζώων που αποκαθηλώνει κάθε έννοια α λογικής και ομαλής συμβίωσης και συνύπαρξης όλων των ζωντανών του πλανήτη μας.
Από ηθικής άποψης το να επιτίθεσαι,να βιάζεις και να θανατώνεις ένα αδύναμο κι
ανυπερασπιστο πλάσμα που σε τίποτα δεν σε έχει ενοχλήσει είναι από μόνο του ένα σημάδι βαριάς ψυχοπαθολογιας,
Δεν είναι λίγα τα σημεία εκείνα που φανερώνουν πως ο άνθρωπος με αυτές τις πράξεις έχει απωλέσει πλέον κάθε νοουμενη ως φυσιολογική συμπεριφορά και παραπαίει παρασυρομενος. Έρμαιο όντας ορμώμενος από τα πλέον αποτρόπαια των ενστίκτων του ξεδιπλώνοντας τα σε πλήρη ένταση και σφοδρότητα τον χειρότερό του εαυτό και προοιωνιζοντας ένα προβληματικό μέλλον για όλο τον πλανήτη .
Απο τα κορυφαία και απεχθεστερα αυτών είναι η κακοποίηση των ζώων .
Σε μια εποχή που η βία γενικότερα έχει λάβει τρομακτικές και απεχθείς διαστάσεις χρήσιμο θα ήταν να συζητήσουμε για το ψυχολογικό προφίλ εκείνων που κακοποιούν ή θανατωνουν τα ζώα.
Προκαταρκτικα τονίζουμε ότι “είναι δικαίωμα του καθενός να μην αγαπάει τα ζώα και
να μην τα φιλοξενεί στο χώρο του,αλλά είναι υποχρέωση όλων να τα σέβονται,όπως και όλα τα είδη του πλανήτη”.
Όσον αφορά την ψυχολογική (την ψυχοσύνθεση) κατάσταση του θύτη από πληθώρα ερευνών και στατιστικών στοιχείων που έχουμε στη διάθεσή μας συναγεται οτι η κακοποίηση των ζώων συνδέεται άμεσα με την ενδοοικογενειακη βία και την εγκληματικότητα.
Επίσης κοινά χαρακτηριστικά στους δράστες και θύτες αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος είναι η σαφέστατη δυσκολία τους στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης,όπως και η δυσκολία στην δημιουργία και καθιέρωση σταθερών σχέσεων εμπιστοσύνης. Οι περιορισμένες δεξιότητες και η χαμηλή έως ανύπαρκτη αυτοεκτίμηση μαζί με την ανασφάλεια και τα υπονομευτικα
αισθήματα αναξιοτητας και προσωπικής ανεπάρκειας είναι χαρακτηριστικά κοινά στους δράστες αυτούς.
Σαφώς και οι καταθλιψεις είναι κομμάτι του εαυτού τους και πολύ συχνά είναι θύτες ή και
θύματα σε άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Έτσι έχουν υποστεί είτε bullying, είτε
σεξουαλικη βία ,είτε εμπλέκονται σε άλλες παραβατικες συμπεριφορές όπως κλοπές ,
χρήση ουσιών, ,ξυλοδαρμούς κ.α.
Βασική και χαρακτηριστική είναι η δυσκολία τους να μπορούν να διαχειριστούν, να
μεταβολιζουν και να αισθάνονται συμβατοί με τα συναισθήματά τους.
Με τη βία δείχνουν την εξουσία και την ισχύ τους στους υπόλοιπους και πάντα στους πιο αδύναμους, πράγμα για το οποίο δεν μπορούν να πείσουν τον εαυτό τους!! Δεν μπορούν όμως να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και για αυτό νιώθουν δειλοί και λίγοι!!!
Είναι σαφώς ελλειματικα και κομπλεξικα άτομα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης και συνετισμου μιας και συνήθως δεν σταματούν εκεί …Θα ταισουν την ανυπαρξία, το κόμπλεξ και την αδυναμία τους να δεχτούν τον εαυτό τους σε κάθε ευκαιρία ,πληγωνοντας κάθε πιο αδύναμο από εκείνους πλάσμα μπας και αυτοεπιβεβαίωσουν έστω και στο ελάχιστο την οδυνηρότητα που φέρουν στην ύπαρξή τους.
Πάμπολλες μελέτες μας δείχνουν την άμεση συσχέτιση ανάμεσα στην κακοποίηση των ζώων και σε αυτήν των παιδιών (δηλαδή από τον δυνατότερο και ισχυρότερο στον πιο αδύναμο ,σε αυτόν που δεν μπορεί να αντιδράσει ),που καταδεικνύει την θρασυδειλία τους…
Και την μη ανοχή και δυσανεξία απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό…!!!
Αν και δεν έχει επιστημονικά αποδειχτεί,όμως σαφέστατα πιστεύω ότι η κακοποίηση των ζώων είναι ένα βήμα, μια πρόβα πριν την κακοποίηση ανθρώπων, αν όχι κάτι χειρότερο.
Όσοι έχουν παρελθόν κακοποίησης με ζώα ως παιδιά χρησιμοποιούν την ιδια
μέθοδο κακοποίησης στους ανθρώπους όπως και στα ζώα τους στην ενήλικη ζωή
τους.(Wright και Hensley 2003).
Πιο συγκεκριμένα η βίαιη συμπεριφορά κατά των ζώων κατά κύριο λόγο λειτουργεί σαν
αντιστάθμισμα στο βίωμα της κατώτεροτητας που ζούνε αυτοί οι άνθρωποι και σαν ισορροπιστης στην κακοποίηση που έχουν υποστεί σαν παιδιά .
Προσπαθούν έτσι να φέρουν τον εαυτό τους σε μια προσπάθεια ανακατάληψης της
κυριαρχίας και θέλουν να νιώσουν εκείνο που και οι ίδιοι υπέστησαν σαν θύματα, - την κυριαρχία και τον σαδισμό επάνω στον πιο αδύναμο και ανυπερασπιστο -βιώνοντας αυτη τη φορά τα δικά τους τραυματικα βιώματα απο την θέση των δυνατών για να βρούν την ισορροπία μέσα τους…
Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο της κακοποίησης…
Λιγο πολυ η ψυχολογική διαδικασία είναι γνωστή και θεωρώ σημαντικότερη την διατύπωση προτάσεων στην σκοπιμότητα της αντιμετώπισης και αν είναι εφικτό της εκμηδενισης αυτών των περιστατικών .
Έτσι, η με κάθε τρόπο και μέσο μάθηση και μύηση στην ανάπτυξη της ενσυναισθησης απο το σπίτι, το σχολείο αλλά και κάθε εκπαιδευτική κοινότητα που μπορεί να υπάρχουν είτε παιδια ,είτε ενήλικες είναι ένα αποφασιστικό και επείγον βήμα!
Σε κάθε έκφανση μάθησης που περιέχει έστω και περιορισμένο εκπαιδευτικό κομμάτι πρέπει να τονίζεται ότι η καλή συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα είναι από τους πλέον καιριους δείκτες πολιτισμού! Για παράδειγμα ακόμη και στις σχολές οδηγών χρειάζεται να περιλαμβάνουν μαθήματα που να εξυπηρετούν και να προάγουν τη συνύπαρξη μας με τα ζώα μέσα στον αστικό ιστό.
Μεγάλο βάρος και ορθή αντιμετώπιση οφείλουν να έχουν και τα σώματα ασφαλείας που διερευνούν τέτοια περιστατικά, δυστυχώς όχι με την προσηκουσα σοβαρότητα που ενδείκνυται…
Τελευταία το νομοθετικό μας πλαίσιο έχει οχυρωθεί απέναντι σε τέτοια περιστατικά χωρίς όμως να έχει γίνει η ανάλογη δουλειά στο κομμάτι της παιδείας!
Και από μόνοι τους οι νόμοι δεν μπορούν να δημιουργήσουν ήθη και να γίνει η αγάπη μας προς τα ζώα κτήμα του ηθικού μους πολιτισμού και της γενικότερης κουλτούρας μας!
Έχουμε δυστυχώς με πολυ δρομο ακόμη να διανύσουμε…
Η συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα είναι ο πιο έγκυρος δείκτης του πολιτιστικού μας επιπέδου!!!
Λέγεται οτι “αν θέλεις να προστατεύσεις την κοινωνία, τότε ρίξε φως και προσοχή
στην προστασία των ζώων…. “Αν διαπιστώσεις ότι κάποια ζώα κακοποιούνται ,τότε να ξέρεις ότι ήδη έχεις πιάσει την αρχή του νήματος μιας υποθεσης
κοινωνικής δικαιοσύνης, της βίας και της σειράς,του κύκλου της κακοποίησης που συμβαίνει σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο