Κι ενω στο αμεσως προηγουμενο αρθρο μου,καναμε λογο για την συνεχως κλιμακουμενη απομακρυνση του ανθρωπου απο τους συνανθρωπους του,σε συνεχεια τωρα θα δουμε πως τα ζωα συντροφιας και θεραπειας,μπορουν να γινουν το μεσο και το καναλι εκεινο ,που θα επανακοινωνικοποιησει ανθρωπους ειτε με ειδικες αναγκες,ειτε με ανιατα προβληματα υγειας,ειτε γηρατεια και γενικοτερα ανθρωπους που για λογους ειτε εγγενεις ειτε κοινωνικους εχουν τεθει η καλυτερα τους εχουμε θεσει στο περιθωριο της μοναξιας,της επικρισης,του εγκλεισμου και της αποξενωσης απο περιβαλλοντα στα οποια ολοι μας συμμετεχουμε-οικογενειακα,κοινωνικα,συμμετοχικα-και ολοι μπορουμε να αντλουμε χαρα και στιγμες χαλαρωσης,ευεξιας,κοινωνικοποιησης και συντροφικοτητας.

Οπως εγινε αντιληπτο και απο το πρωτο μερος του αρθρου,η συντροφια των τετραποδων φιλων μας δρα εξ ορισμου ευεργετικα σε ολους τους ανθρωπους,ανεξαρτητα της προσωπικης,οικογενειακής,οικονομικης και ιατρικης τους καταστασης. Περα απο τα ευεργετικα αποτελεσματα ομως,που απο τον καιρο του Ιπποκρατη,ο οποιος ηταν ο πρωτος που εφαρμοσε κατι τετοιο,ητανε γνωστα αφου εχουμε πληροφοριες οτι ο ιδιος συστεινε παρατρυνοντας τους φιλους του που ειχαν προβληματα αυπνιας να κανουν μια βολτα με ενα αλογο,πριν πανε να πεσουν για υπνο.

Ας αναφερουμε λοιπον καποιες πιο συγκεκριμενες θετικες επιπτωσεις που εχει η συντροφια με τα ζωα στον ανθρωπο και την ψυχοσωματικη του κατασταση:

-μειωση της αρτηριακης πιεσης

-χαμηλοτερα επιπεδα εμφανισης του στρες

-σημαδια οτι ευνοει θετικα ανθρωπους που πασχουν απο στεφανιαια νοσηματα -χαμηλοτερη πιεση και μικροτερα ποσοστα αγχους

-χαλαρωτικες στιγμες και περισσοτερη συναισθηματικη σταθεροτητα και ευεξια. -μετριασμος των αγχωτικων περιστατικων,των καρδιακων παλμων και των φοβων στη ζωη μας

-λιγοτερη μοναξια,καταθλιψη και περισσοτερη τρυφεροτητα στη ζωη μας -αυτοεκτιμηση,ενισχυση της θετικης διαθεσης και μεγιστοποιηση των εκδηλωσεων κοινωνικης υποστηριξης.

-μετριασμος της αυτοενοχοποιησης και του κοινωνικου στιγματισμου

-στις οικογενειες που εχουν σκυλο η γατα στο οικογενειακο περιβαλλον,τα παιδια που θα γεννηθουν και θα αναπτυχθουν μεσα σε αυτο,εχουν λιγοτερες πιθανοτητες να αναπτυξουν αλλεργιες.

-μας συμπαραστεκονται με τον δικο τους τροπο σε καθε πιθανη απογοητευση μας -παντα μας κατανοουν και ποτε δεν μας προσβαλλουν γιατι τα δικα τους τα ματια δεν καταδικαζουν,δεν κατηγορουν,δεν στιγματιζουν και δεν απορριπτουν.

-αν ειχαν μηλιά να τα καταλαβαιναμε πληρως ,πολυ ευχαριστως και αγογγυστα θα προσφεροταν να φορτωθουν τα προβληματα μας ,διχως καμια δυσαρεσκεια και διαμαρτυρια αλλα με ευχαριστηση και διαθεση προσφορας.

-ειναι αγρυπνοι φυλακες της ασφαλειας μας

-μας διδασκουν υπομονη,πιστη,καρτερικοτητα και ποτε δεν παρατουν το στοχο τους. Στους πιο ευαισθητους,τους παθοντες με προβληματα προσβασης και εχοντες την αναγκη μας συνανθρωπους μας,τα ζωα με την καταλληλη εκπαιδευση και την εποπτεια ενος θεραπευτη μπορουν να επιλυσουν προβληματα που φανταζουν ανυπερβλητα στην καθημερινοτητα με τα εμποδια που βαζουν οι υποδομες σε μια πολη και που μονο φιλικες δεν ειναι για ορισμενες κατηγοριες ανθρωπων που δυσκολευονται να εκτελεσουν και τις πλεον απλες εργασιες.

Αυτη την δικη μας απερισκεψια και αβλεψια(που ενεχει βλακεια και ανευθυνοτητα) ,τα ζωα και τα ζωα οδηγοι κυριως με την ενσυναισθηση τους,την αφοσιωση τους μπορουν θαυμασια να τα υπερκερασουν,δινοντας την ευκαιρια στον συνανθρωπο μας να αυτοεξυπηρετηθει,να ανεξαρτητοποιηθει,να συμμετεχει,να αναπτυχθει περαιτερω διχως να αισθανεται βαρος με το να ζητα διαρκως εξυπηρετησεις απο τους φιλους και συγγενεις του.

Ουσιαστικα γινονται ματια,αυτια,γλωσσα,ποδια,χαρια,νους,χαριζοντας μια καποια ελευθερια και αυτονομια κινήσεων και αποτελουν τον πιο χρησιμο,κοντινο,πιστο και αγαπημένο συνεργάτη τους στον πολεμο της καθημερινοτητας.

Οι σκυλοι,οι γατες,τα δελφινια,τα αλογα ειναι τα ζωα που εχουν παραπανω μελετηθει επαρκως και εχουν ανταποκριθει στην φροντιδα και στην θεραπεια τους προς τον ανθρωπο. Για πολλες κατηγοριες παθησεων και για την καθεμια ξεχωριστα ταιριαζουν καποια ζωα που ανταποκρινονται καλυτερα στις καθημερινες αναγκες με τις ιδιαιτερες τους ικανοτητες. Μεγαλη εντυπωση και αναλογη εφαρμογη εχουν προκαλεσει οι ικανοτητες των σκυλων που αναλογα και με την εκπαιδευση τους μπορουν να ανταποκριθουν κρισιμα και συνεπικουρικα σε ενα υπογλυκαιμικο επεισοδειο ,σε μια κριση επιληψιας,αφου με την ανεπτυγμένη οσφρυση τους αντιλαμβανονται έγκαιρα καποιες εκτακτες καταστασεις.

Ακομη τελευταιες ερευνες απο το Πανεπιστημιο του Campridge οι σκυλοι φερονται να μπορουν να ξεχωρισουν απο την μυρωδια που αναδυουν τα καρκινικα κυτταρα,βοηθωντας και ενισχυοντας τις ικανοτητες του ανθρωπου να τα καταπολεμησει.

Μαλιστα μεσα στις γενικοτερες δυνατοτητες τους ειναι οτι βοηθουν στην πιο γρηγορη αναπτυξη και την αντικατασταση των κυτταρων,προσδιδωντας πολλα στην βοηθεια της γρηγοροτερης επουλωσης των τραυματων.

Ακομη, στους ανθρωπους με αυτισμο η αλλα αισθητηριακα προβληματα και νευρολογικα,, η επαφη με τα ζωα τους βοηθα να αισθανονται λιγοτερη ανασφαλεια μεσα στο χαοτικο τους κοσμο και τους ενδυναμωνει καθε κοινωνικοποιητικο τους εγχειρημα.Ο Χνουδος,για παράδειγμα,ενα χαριτωμενο κουνελακι,που υπαρχει στο νοσοκομειο Αγλαια Κυριακου στην Ελλαδα, εχει ενταχθει στο θεραπευτικο προγραμμα που λαμβανει χωρα εκει. Σε ανθρωπους με νευρολογικα προβληματα η θεραπεια με τα δελφινια και τα μικροακουστικα κυμματα που εκπεμπουν βοηθουν στην ενεργοποιηση κεντρων του παθοντος ανθρωπου,που απο καιρο ειχαν αδρανοποιηθει

.Οπως και στην ιπποθεραπεια με τα πανεμορφα αλογα και τους ανθρωπους που πασχουν απο μυοσκελετικα και νευροπαθητικα νοσηματα δινουν εναν τόνο

ολιστικο,αρμονικο,ομοιοστατικο και ανθρωπινο που βοηθα στην επανεργοποιηση δυνατοτητων που εχουν αδρανοποιηθει και φερνει πολλαπλα ωφελη στην γηενικοτερη θεραπευτικη τους πορεια.

Σε μια αλλη κατηγορια ανθρωπων ,που και αυτη μοιαζει αφανης,αυτη των εγκλειστων. Με τα εξειδικευμενα προγραμματα που τωρα αρχισαν να υλοποιουνται,εκεινοι βλεπουν στα ματια των ζωων την δικη τους χαρουμενη παιδικοτητα ,το μικρο παδι μεσα τους,στερημενο απο φροντιδα και αγάπη, η επαφη με το ζωο τους θυμιζει οτι ολα μπορουν να αλλαξουν και νοσταλγουν μια αλλη διαφορετικη ζωη ,πιο ηρεμη,και που να μαλακωνει τις καρδιες τους,οι οποιες απο τις κακουχιες,τις αδιεξοδες πραγματικοτητες και τα εμποδια εχει εκτραχυνθει. Τα ιδια τα ζωα ,με το ενστικτο τους,καταλαβαινουν για τις πληγες των εγκλειστων και αυτοι με την αναγωγη στα δικα τους βασανα και αστοχιες δινουν οση περισσοτερη περιποιηση μπορουν ,γιατι ειναι σαν να φροντιζουν τον ιδιο τους τον εαυτο,που δεν πρε αυτήν την φροντιδα οταν επρεπε και διερωτωνται οτι ισως αν ειχαν το καταλληλο χαδι στην καταλληλη στιγμη δεν θα βρισκοταν σε αυτην την θεση τωρα...

Ετσι τα φροντιζουν σαν να φροντιζουν ασυνειδητα το μελλον τους η επουλωνουν τις πληγες του παρελθοντος τους.

Εν τελει σε γενικευμενες ερευνες που εχουν γινει σε ιδρυματα /φυλακες οσο μεγαλυτερη και μακροσκελεστατη ηταν η επαφη και η ενασχοληση με τα ζωα,τοσο μικροτερα ηταν τα ποσοστα της καταχρησης και της φαρμακοληψιας,της βιας και των αυτοτραυματισμων(και αυτοκτονικων ιδεασμων και εγχειρηματων)!

Ακομη κατι που ειναι αξιοσημειωτο να αναφερθει ειναι οτι τα συναισθηματα που αμφιπλευρα βιωνονται απο ανθρωπους και ζωα σε πολλες περιστασεις και καταστασεις ,ενεχουν τοσο μεγαλη συναισθηματικη αλληλεπιδραση,ετσι ωστε τα ζωα τελικα να μοιαζουν και εξωτερικα με τους κατοχους τους σε καποιο βαθμο ...και δεν εννοω μοναχα στο θυμικο ,κατι που θα ηταν και αρκετα πιθανο,αλλα και στα χαρακτηριστικα του προσωπου ενιοτε,μιας και ειναι τοσο μεγαλη η αφοσιωση του ζωου προς τον φροντιστη του που μοιραζεται ακομη και γκριματσες και αντιδρασεις,τους σχηματισμους που κανουν οι σκεψεις στο πρόσωπό του! Ανακεφαλαιωνοντας,τα ζωα που συγκατοικουν με τον ανθρωπο,ειναι πολυ καλοι και θετικοι αγωγοι και μεταφορεις του συναισθηματος και η ενσυναισθηση τους αποτελει ενα απο τα βασικα τους χαρακτηριστικα.

Εχουν εμφυτη ευγενεια,δεκτικοτητα,αλληλεγγυη και δοτικοτητα.

Καποια απο αυτα,ισως και συγκεκριμενα ειδη και ρατσες τους να ανταποκρινονται καλυτερα σε επιμερους νοσηματα και να μπορουν να προσφερουν πιο εξειδικευμενα απο αλλα σε ομαδες ασθενειων και ειδη αναπηριών και κακοτυχιων.

Επειδη,αν και το λογικο τους μερος υπολειπεται αυτο του ανθρωπινου,ειναι ηλιου φαεινοτερη η διαθεση προσφορας και συνδρομης στις ανθρωπινες δυσκολιες και αντιξοοτητες.Εμεις με την σειρα μας μπορουμε να τα φροντιζουμε οσο καλυτερα μπορουμε,και να μεριμνουμε για την υγεια και την ομαλοτερη διαβιωση τους. Πολλες φορες με την απεριοριστη αγαπη που τους δινουμε,καθρεφτιζουμε αθελα μας και μεις την αγαπη που ποθουσαμε καποτε να εχουμε και αδικα η και συγκυριακα δεν μας δοθηκε.

Με τον τροπο αυτο εξωτερικευουμε αυτο το αφανερωτο και ανεκφραστο,εν μερει ασυνειδητο μεχρι τωρα συναισθημα μας, που καποια εποχη ειχαμε νιωσει.Το ζωο μας ωθει να φερθουμε διαφορετικα και να προσφερουμε την κατανοηση μας καπου που ειχαμε αδικησει η αδικηθει διχως να το θελουμε πραγματικα.

Λειτουργει δηλαδη αυτη μας η συναναστροφη με το ζωο και η περιποιηση που του δειχνουμε σαν να θελουμε να δειξουμε ασυνειδητα τον καλυτερο μας εαυτο και σε εμας τους ιδιους! Σαν αυτο που θα θελαμε να ειμαστε και αυτο θελουμε να το αποδειξουμε στον εαυτο μας!(*στους αντρες ενιοτε σαν προπονηση για την πατροτητα) ...κι αυτο γιατι παρατηρωντας το ζωο καταλαβαινουμε τι θα πει ανιδιοτελης

αγαπη,αφοσιωση,δοτικοτητα,αυτοθυσια,διχως αλλα,διχως πρεπει,διχως αν και ποτε…

Σε καθε περιπτωση τα ζωα ειναι ο πολυτιμος αυτος συγκατοικος στον πλανητη γη,που εχει πολλα να μας μαθει και να μας εμπνευσει...Και απο την εφαρμογή σε πολλες περιπτωσεις τα ζωα τα οποια εχουν παρατηθεί απο τους κατοχους τους,τα αδεσποτα,εχοντας νιωσει τον πονο και την εγκατάλειψη,ειναι ικανα να προσφερουν σε μεγαλύτερο βαθμο την προσηλωση και την αφοσίωσή τους,μιας και δεν ειναι ανθρωποι με εγωισμους,εκδικιτηκοτητες και εμπαθειες!