Οι νεοι ειναι παντα οπαδοι του καλου και γιαυτο υπηρετωντας το καλο μενεις για παντα νεος! Η παιδικη αθωοτητα μοιαζει να ειναι εκεινη η κιβωτος που περιεχει τις ολες τις σπανιες,αυθεντικες και μοναδικες αρετες,οι οποιες κινδυνευουν σημερα με αφανισμο απο την επικρατιση αυτου του καλπικου κοσμου. Κι αυτο γιατι στις μαζικες δυτικες κοινωνιες κυριαρχει πια ο μεσος,ο συνηθισμενος ανθρωπος και ο κοσμος των ενηλικων που δεν ειναι παρα αυτο καθαυτο το Συστημα. Η μονη δυνατοτητα ουσιαστικης ανυπακοης που μας προσφερεται,ταυτιζεται με την εφηβεια(την κανονικη,την παρατεταμενη,την αιωνια). Ξεκινωντας τις ζωες μας ολοι εχουμε τις πιο αγνες προθεσεις και απεχθανομαστε οσο τιποτε αλλο να διαφθαρουμε και να υποχωρησουμε σε αυτα που θεωρουμε τα ιερα και τα δικαια πιστευω μας,την ανθρωπια μας και την αξιοπρεπεια μας. Δεν επιθυμουμε να τα ανταλλαξουμε με καμια θεση και για κανενα προνομοιο χρηματικο η αξιωματων. Κι ενω παντα ξεκιναμε με τις καλυτερες προθεσεις και ειμαστε πολυ παθιασμενοι σαν νεοι με την καλοσυνη,την αληθεια,την δημιουργικοτητα και ειμαστε διαθετημενοι και αποφασισμενοι να μπουμε στον κοινωνικο και οικονομικο στιβο εχοντας στο μυαλο μας τον ηθικοτερο,τον κοινωνικα ωφελιμιστικοτερο και ανθρωπιστικοτερο τροπο να εργαζομαστε . Πιστευουμε οτι τα συστατικα εκεινα της υπαρξης μας που μας διαπερνουν και μας καθοριζουν σαν ανθρωπους,τα χαρακτηριστικα μας γνωρισματα,τα ιερα για μας πραγματα.Ειναι κατι που επουδενι δεν πρεπει να μας το διαβρωσουν και δεν το διαπραγματευομαστε με τιποτε…
Με το περασμα των χρονων αλλα και τις νεες συνθηκες και υποχρεωσεις που δημιουργουνται στη ζωη μας ολα αυτα που πριν καποια χρονια τα θεωρουσαμε αδιαπραγματευτα τωρα εχει φτασει η ωρα να τα συζηταμε, εστω την χαλαρωση τους η ακομη και την ακυρωση τους. Αυτο γινεται μεσω των υποχωρησεων αλλα και διαβρωσεων που καθημερινα μας ζητωνται απο τις απαιτησεις της ζωης η της εργασιας μας και απο οσους ανθρωπους εχουν σχεση με αυτα πχ ο ανωτερος μας,ο προισταμενος μας κτλ. Το παιδι μεσα μας αντιστεκεται σθεναρα πολλες φορες και θεωρει αδιανοητα αυτα που του ζητουνται να πραξει προς χαριν του βιοπορισμου του η για την κατακτηση καποιων αξιωματων που του ανηκουν συμφωνα με τις δυνατοτητες του και την αποδοση του Δεν θα αργησει η ωρα που αυτο θα του ανακοινωθει με τον πλεον ψυχρο και κοφτο τροπο ειναι ενα διλημμα του τυπου:μπρος γκεμος και πισω ρεμα...ενα αδιεξοδο... Να αδιαφορησει και να παραμεινει ο εαυτος του χανοντας πολλες αν οχι ολες τις προοπτικες ενος ανετου η εστω ανεκτου βιοπορισμου? να ενδωσει και να αυτοκαταδικαστει απο τον ιδιο του τον εαυτο σε αιωνια απαξιωση και ταυτοχρονα να χασει τον αληθινο εαυτο του και την αυτοεκτιμηση του,κερδιζοντας ομως πολλες ευκολιες και ανεσεις για τον ιδιο και για τους ανθρωπους για τους οποιους ειναι υπευθυνος,κερδιζοντας στην επαγγελματικη σκακιερα κατι που συνιστα και επιφερει αλλεπαλληλα ωφελη?(παιδια,οικογενεια)
Πολυ δυσκολη περιοδος για καθε ανθρωπο που εχει να διαλεξει αναμεσα σε αυτες τις δυο επιλογες….Ταυτοχρονα σκεψεις που τις διαβαζεις και ακους παντου,οπως: αν δεν εισαι ανεκτικος και ευλυγιστος σημερα δεν επιβιωνεις,πρεπει να μαθεις να προσαρμοζεσαι σημερα για να τα πας καλα,ο συμβιβασμος ειναι μεσα στη ζωη μας στη σημερινη κοινωνια,η ευελιξια ειναι αρετη,ο παραπανω στοχος και σκοπος που εχεις αξιζει εναν συμβιβασμο στο παρον …. και αλλα τετοια παρομοια!!!
Δεν το πιστευες ποτε και ποτε δεν φανταζοσουν οτι μπορει να ερθεις σε ενα τετοιο αδιεξοδο.Ταυτοχρονα θα σου ερθουν στο νου περιπτωσεις γνωστων σου η συμμαθητων σου που απολαμβανουν μια ανετη και διασκεδαστικη ζωη,ενω γνωριζεις πολυ καλα και την ελαχιστη αξια τους και οτι δεν αξιζουν το αξιωμα,τα χρηματα που παιρνουν η την κοινωνικη θεση που τωρα κατεχουν….. Επιπλεον,μια ακομη κοινωνικη και κατα κυριο λογο κανονιστικη εκφραση της σημερινης κοινωνιας ο κομφορμισμος,(να μην εισαι διαφορετικος απο τους αλλους)κανει την εμφανιση του μεσα απο την οικογενεια,το σχολειο,την εργασια. Ο πολιτισμος μας ενισχυει αυτην την λειτουργια και ουσιαστικα καταπνιγει καθε αυθορμητο συναισθημα μαζι με την αναπτυξη της αυθεντικης και φυσιολογικης ατομικοτητας, κατι που αρχιζει απο πολυ νωρις ,απο τα πρωτα σταδια διαπαιδαγωγισης καθε σημερινου παιδιου. Σε αυτο συμμετοχη εχει και η αγχωτικη ,και υπο προυποθεσεις αγαπη της οικογενειας,που οπως καθε οικογενεια φορτωνει στους γονους της ολο το βαρος της γης με φιλοδοξιες και προβολες. Πλεον ολα ειναι ξεκαθαρα διατυπωμενα μπροστα σου και περιμενουν την δικη σου επιλογη…
Τα αποτελεματα των οποιων επιλογων κανεις και αυτα γνωστα εκ των προτερων!!!
Υπαρχουν ομως πολλες μορφες αλλοτριωσης: -Αλλοτριωση του εγω απο τον εαυτο του (αυτοαλλοτριωση)Οταν ο ανθρωπος γινεται ενας αλλος,ενας ξενος,διαφορετικος απο την αληθινη του υπαρξη και στην ουσια ,απομακρυνεται απο το ειδωλο του,απο αυτο που στην πραγματικοτητα ηθελε να ειναι,που το ειχε ονειρευτει απο παιδι,ερχεται σε ρηξη με τον πρωταρχικο του εαυτο και αποξενωνεται απο τους στοχους, τους σκοπους και το νοημα της ζωης… -Οι ανθρωπινες σχεσεις και η αλλοτριωση συνδεονται με την εμπορευματοποιηση των παντων και την χρηματικη τους αποτιμηση,επηρεαζοντας φανερα κι αποφασιστικα τις ανθρωπινες σχεσεις . Ετσι αυτες προσδιοριζονται απο καχυποψια, μοναξια, ιδιοτελεια, σκληροτητα η και αδιαφορια γιατι οταν καποιος γνωριζει οτι τον αντιμετωπιζουν σαν εμπορευμα κρατα κι αυτος την αναλογη σταση! -Οσο ο ανθρωπος εχει την εργασια του μονο σαν πηγη βιοπορισμου,κι οχι σαν εξελιξη του χαρακτηρα του και της ανθρωπινης ολοκληρωσης του,απομακρυνεται απο το προιον η την υπηρεσια της εργασιας του και ξεχνα τα ενδιαφεροντα του,τα ταλεντα του,τις επιθυμιες του,την δημιουργικοτητα του.Δεν αισθανεται την εργασια σαν κατι που τον ευχαριστει,που διοχετευει τη ενεργεια του και να αυτοπραγματωνεται μεσα απο αυτη αλλα καταντα φορεας αγχους και ανιας. Οι συγχρονες αιτιες που οδηγούν στον ακρωτηριασμο της νεοτητας,της αυθεντικοτητας και ενεχουν αλλοτριωτικα για την αυτοεκτιμηση μας στοιχεια ειναι: η επιστημονικη εξελιξη που δημιουργει νεες απαιτησεις και το οτι η εκπαιδευση γινεται ολο και πιο τεχνοκρατικη και πιο εξειδικευμενη και συγκεκριμενη η γνωση που μας πασαρεται(επιβαλλεται) ,μιας και δεν ευνοειται η κριτικη σκεψη και η πολυπλευρη καλλιεργεια καθε προσωπικοτητας!
Απο αυτη την οπτικη η τρομωδης αυτη εκπαιδευση συνεχιζει και στις μερες μας την κακοποιο της δραση. Στον τομεα των ηθικων θεματων και επιλογών μας ο ωφελισμος και το ατομικο συμφερον εχουν επικρατησει ως αποψη.Οι ηθικες αρχες ,ο σεβασμος,το καλο και η ανωτεροτητα του δικαιου αγνοουνται και παραμεριζονται. Η συνειδηση,η παιδικοτητα και η αυθεντικοτητα εχουν αλλιωθει εως και διαβρωθει ολοσχερως...
Ετσι και στις κοινωνικες μας σχεσεις, οι ανθρωποι δεν ειναι κοινωνικα και ψυχικα προετοιμασμενοι να αναπτυξουν υγιεις κοινωνικες σχεσεις λογω του εντατικου ρυθμου ζωης,των αντιληψεων ,της καχυποψιας,της επιφυλακτικοτητας που πρεπει να δειχνουν αλλα και της προσαρμογης ολων των κοινωνικων μας σχεσεων σε αμεση εξαρτηση με τις χρηματικες αμοιβες και επιδιωξεις, δηλαδη την πληρη εμπορευματοποιηση των σχεσιακων μας οπτικων και προοπττικων.
Ο Εριχ Φρομμας αναφερει οτι καθε πραξη υποταγης ειναι μια μορφη αλλοτριωσης:”Ο ανθρωπος γινεται δουλος της εργασιας του.Ο εσωτερικος του κοσμος του ανθρωπου αλλοτριωνεται τοσο οσο πιο πολυ ο ιδιος υποτασεται στην παραγωγη,τους σκοπους και τις αξιες της.Βασικο χαρακτηριστικό αυτής της αποξενωσης του ανθρωπου απο τον ιδιο του τον εαυτο ειναι η απαθεια και η ελλειψη κοινωνικης ευαισθησιας”.Ο Φρομ αποδιδει το φαινομενο στην ολοενα και πιο διαχωρισμενη λειτουργια του ιδιου ανθρωπου:αλλο σκεφτεται με την λογικη και νοητικη του ικανοτητα και εντελως αλλο με την συναισθηματικη και συγκινησιακή του νοηση.Υπαρχει ετσι χαος αναμεσα στη σκεψη και το συναισθημα,στο μυαλο και στην καρδια ,στην αληθεια και στο παθος. Αυτη η αποξενωση του ανθρωπου δεν περιοριζεται μονο στον εργασιακο του βιο, αλλα επεκτεινεται και σε ολα τα πεδια της ατομικης του ζωης και σε εναν κοσμο στον οποιο δεν βρισκει κανενα νοημα και κανενα χαρακτηριστικο, που να το αναγνωριζει σαν δικο του και να τον κανει να ξεχωριζει και να οριζεται σαν ξεχωριστη προσωπικοτητα.
Και αυτος ο διχασμος στον ιδιο τον ανθρωπο μοναχα καταστρεπτικος δυναται να ειναι.
Μπορει σε ολο αυτον τον κυκεωνα αναρωτησεων να υπαρχουν και απαντησεις που εχουν να κανουν με ισορροπιες και εμπειριες και προσωπικες τακτικες που να εχουν σταθει εν μερει επιτυχημενες. Αλλοι φτανουν στο αλλο ακρο και για να εξυπηρετησουν τους εγωιστικους και πλεονασματικους στοχους ,εχουν ξεπουλησει εντελως και διαγραψει οριστικα καθε σχεση με τον εαυτο τους. Καθως ομως ο ανθρωπος αποξενωνεται απο τον ιδιο του τον εαυτο και δεν αισθανεται πλεον δημιουργος των πραξεων του και αφεντικο του εαυτου του,αλλα τρεχει πισω απο ψευτικες και στρεβλες ανάγκες και καθοριζεται απο την εμπορικη ανταλλαξιμοτητα στην οποια εχει υποβαλεί τον εαυτο του,οι ψυχικες και οχι μονο ασθενειες ειναι κατι πιθανο. Κι ομως αυτη η αποξενωση παρουσιαζεται και ως ενα βαθμο ειναι ενα μεσο αυτοπροστασιας!
Και μας προστατευει απο πολλα,εκτος απο τον αληθινο και πραγματικο μας εαυτο,γιατι απο αυτον δεν μπορουμε να κρυβομαστε για παντα! Το μονο σιγουρο ειναι οτι ολο αυτο οδηγει σε οδυνηρα αποτελεσματα και διαταρασει ανεπανορθωτα την αλληλουχια,την αρμονια, την φυση της ανθρωπινης εξελιξης και την ψυχικη ισορροπια. Ολοι μας θελουμε το καλυτερο για μας, την οικογενεια μας και τους δικους μας ανθρωπους. Ισως περισσοτερα ονειρευτηκαμε,λιγοτερα καναμε στην πραξη,και ανθρωπινα τα λαθη και οι ατελειες….
Ομως μην ξεχναμε οτι η παιδικη μας ηλικια, η αληθινη πατριδα ολων μας και τα παιδικα μας ονειρα καποτε θα παρουν την εκδικηση τους...